Onderstaande analyses zijn bijgewerkt in de jaren:
– 2022
In de inhoudelijke uitspraak kunt u lezen in welk kalenderjaar de uitspraak gedaan is.
2022
Bij de beoordeling van de aan haar voorgelegde klachten toetst de betreffende geschillencommissie de klachten aan de wettelijke bepalingen van de geneeskundige behandelingsovereenkomst, jurisprudentie (zowel van haar eigen commissie als van andere rechtelijke instanties zoals de rechtbank), de bepalingen in het reglement van de betreffende geschillencommissie en op basis van de feiten en omstandigheden van de betreffende klacht.
Geneeskundige behandelingsovereenkomst
Op grond van de wettelijke bepalingen van de geneeskundige behandelingsovereenkomst moet de zorgaanbieder bij zijn werkzaamheden de zorg van een goed hulpverlener in acht nemen en daarbij handelen in overeenstemming met de op hem rustende verantwoordelijkheid die voortvloeit uit de voor hulpverleners geldende professionele standaard. (artikel 7:446 en verder Burgerlijk Wetboek).
In de regel stelt de cliënt bij het indienen van een klacht dat de zorgaanbieder bij de uitvoering van die overeenkomst niet adequaat heeft gehandeld. In het verlengde daarvan stelt de cliënt de zorgaanbieder veelal aansprakelijk.
Om aansprakelijk te kunnen zijn, moet voldoende aannemelijk zijn dat de zorgaanbieder tekort schoot in de uitvoering van de geneeskundige behandelingsovereenkomst. De tekortkoming moet de zorgaanbieder te verwijten zijn én de cliënt moet er nadeel van hebben ondervonden.
Zorgplicht
Op grond van de geneeskundige behandelingsovereenkomst moet de zorgaanbieder bij zijn werkzaamheden de zorg van een goed hulpverlener in acht nemen en daarbij handelen in overeenstemming met de op hem rustende verantwoordelijkheid, voortvloeiende uit de voor hulpverleners geldende professionele standaard (artikel 7:453 BW).
Deze zorgplicht houdt in dat de zorgaanbieder die zorg moet verlenen die een redelijk bekwaam en redelijk handelend hulpverlener in dezelfde omstandigheden zou hebben verleend. Het ter discussie staande (medisch) handelen wordt volledig getoetst aan het burgerlijk recht.
Het is belangrijk om te weten dat bij de bovengenoemde beoordelingsmaatstaven de verplichting die een hulpverlener heeft vanuit een geneeskundige behandelingsovereenkomst geen resultaatsverplichting is (in beginsel), waarbij de hulpverlener moet zorgen dat een bepaald resultaat wordt gehaald. De reden hiervoor is dat het bij een geneeskundige behandeling meestal niet mogelijk is om een bepaald resultaat te kunnen garanderen, omdat het menselijk lichaam in het (genezings)proces een onzekere factor vormt; zelfs bij onberispelijk medisch handelen, kan het bedoelde resultaat niet gehaald worden. De zorgaanbieder heeft een inspanningsverplichting. Dit betekent dat de zorgverleners zich naar behoren en in voldoende mate in moet spannen om een bepaald resultaat te bereiken en dat zijn handelen – zoals dat in medische kringen heet – lege artis (volgens de regels van de medische kunst) is uitgevoerd.
Aansprakelijkheid
Voor aansprakelijkheid van de zorgaanbieder is vereist dat voldoende aannemelijk wordt dat de zorgaanbieder tekort schoot in het nakomen van de behandelingsovereenkomst. De aanwezigheid van een fout of iets hebben nagelaten is een vereiste voor aansprakelijkheid van de zorgaanbieder. Er is pas sprake van een tekortkoming als vast staat dat de hulpverlener zich niet voldoende heeft ingespannen of bij de inspanning een fout heeft gemaakt en dus niet handelde als een redelijk handelend en redelijk bekwaam hulpverlener.
Als voldoende aannemelijk is dat de zorgaanbieder duidelijk tekort schoot in de zorgplicht aan de cliënt, waardoor cliënt schade leed, kan de zorgaanbieder hiervoor aansprakelijk worden gesteld.
Daarbij geldt dat de tekortkoming de zorgaanbieder te verwijten is en de cliënt moet door deze tekortkoming schade hebben geleden. De cliënt moet deze schade onderbouwen.
Vergelijkbare zaken:
